17. Kennismaking met Sikkim

Vanmorgen hebben we kennis gemaakt met onze nieuwe chauffeur, Kishor. Hij heeft ons eerst naar het Ghum klooster gebracht, dat is gebouwd in 1850. Het is gesticht door een monnik van de 'gele hoed' school. Er zijn in het Buddhistische geloof 2 hoofdstromingen. De stroming die in dit deel van de wereld de belangrijkste is kan worden onderverdeeld in 4 scholen, ieder met een eigen kleur hoed, geel, zwart en 2 rode.
Opvallend in een Buddhistisch klooster is dat er een verheven zetel klaar staat voor de Dalai Lama. De wanden zijn uitbundig beschilderd met goden die het kwade moeten afweren. Aan de buitenkant van een klooster is altijd een gallerij met gebedsmolens. Hier waren het mooie, bronzen molens.
Na het kloosterbezoek zijn we richting Sikkim gereden. Helaas was het weer bewolkt, dus hebben we het uitzichtpunt bij Batasia Loop maar overgeslagen.
Om 12.00 kwamen we aan bij grenspost met Sikkim. Deze ligt in het zuiden van dit voormalige koninkrijk. Het is pas in 1975 deel geworden van India. Maar er is een speciaal innerline permit nodig om het land binnen te mogen. Onze namen en overige gegevens van ons visum werden genoteerd. Het permit maakt deel uit van mijn visum, maar voor Sanne moest het nog worden geregeld. Voorzien van de nodige stempels mochten we door. Rond 13.00 waren we in een plattelands plaatsje waren we hebben geluncht en de whiskyvoorraad hebben aangevuld. Helaas lukte het niet om geld uit de ATM te krijgen. Na een uurtje zijn we weer verder gereden. De wegen zijn ongelofelijk slecht. Over een heel lang stuk wordt al 5 jaar gewerkt aan verbreding van de weg. Ze zijn begonnen om over het gehele stuk, zo'n kilometer of 20, het asfalt te verwijderen. Her en der wordt de bergwand weggegraven. Regelmatig staan we stil omdat graafmachines de weg versperren. Slalomend om de enorme kuilen heen hobbelen en schommelen we voort. Als je denkt dat je het hebt gehad, komt het volgende stuk van stof en kuilen. De weg waar niet aan wordt gewerkt is weliswaar geasfalteerd, maar ook vol met scheuren en kuilen.
Kishor heeft een heel defensieve manier van rijden. Rustig manoeuvreert hij de grote auto langs de obstakels, stopt om anderen voor te laten gaan, alleen toeterend als het nodig is. Hij heeft het goed gedaan!
Het landschap bestaat uit hele steile bergen en een heel smal dal. Het uitzicht, voor zover niet belemmert door de wolken, is prachtig. Veel van de steile hellingen zijn gecultiveerd. Op terrassen worden linzen, mais en andere groenten verbouwd. De totale rit naar Rinchenpong, dat in het westen van Sikkim lig op zo'n 1500 meter hoogte, was maar 120 km, maar we arriveerden op de plaats van bestemming rond 17.00 uur.
Onze homestay ligt een paar kilometer buiten het plaatsje. Om er te komen moesten we vanaf de weg een steil pad omhoog lopen. Gelukkig werd onze bagage naar boven gebracht. . Het ligt behoorlijk ver van de weg en het is daarmee heerlijk rustig na het stadslawaai van Darjeeling. Boven werden we door het echtpaar ontvangen. Ze hebben een groot familiehuis waar ze wonen met 6 volwassenen en hun zoontje van 3 jaar. Ze verbouwen, zoals velen in deze omgeving, zwarte kardemom. Jaarlijks oogsten ze ongeveer 300 kg van de zaden. Ze hebben een koe, waarvan ze de melk gebruiken om te drinken, boter en kaas van te maken. Omdat de inkomsten niet voldoende zijn om de gehele familie te onderhouden hebben ze besloten om een home stay te beginnen. We hebben een ruime kamer op de eerste verdieping, die met een buitentrap is te bereiken, met 2 grote bedden en een aparte badkamer. Wel warm water, maar geen douche.
We werden ontvangen in het keukengebouwtje, dat naast het hoofdhuis ligt. De vrouw des huizes gaf ons de bindi. We kregen een glas warm water te drinken en toen een kopje thee met kardemom. We gaan om 19.00 aan het aperitief, dat in ieder geval zal bestaan uit Chang, een huisgemaakt bier. Het eten zal om 20.00 worden geserveerd. We verheugen ons nu al!
Toen we net naar de kamer werden gebracht brandde er nog een gloeilamp. Nu is deze uit en schrijf ik deze blog met op het tafeltje naast me een kaarsje. Internet hebben ze hier wel, maar geen WiFi, dus het uploaden van dit verhaal moet even worden uitgesteld.

Dan nog maar even verder met dit verhaal, omdat ik geen nieuw verhaal kan beginnen zal ik vast over gisteravond vertellen.
Naast is is er nog een gast, een milieudeskundige uit Delhi. Hij heeft een paar maanden geleden in de tuin een soort weerstation neergezet. Allerlei gegevens worden via het internet doorgegeven. De eigenaar weet dan precies wanneer hij kan oogsten, de wetenschapper krijgt info over de effecten van global warming in Sikkim, zijn promotieonderzoek.
Met alle mannen zaten we in het keukentje. Sanne en ik kregen ern metalen cylinder voor ons, met in de deksel een metalen rietje. Dit is een moderne versie, want vroeger werd bamboe gebruikt. In de cylinder een bruine graansoort, die met gist is gefermenteerd. Hierop werd heet water gegooid. Na 3 minuutjes mochten we het proberen. Het smaakte een beetje wijnachtig, dus zonder koolzuurgas. Het was niet onaardig, maar het wordt niet direct mijn favoriet . De overige mannen zaten aan de whisky die Suren had gekocht. De pappadums (dunne, krokante wafels met zwarte peper) maakten het aperatief compleet.
Het eten bestond uit rijst, waarover de dal werd geschept, bloemkool, kip en een soort gefermenteerde spinazie als salade. Het werd alleen voor ons drieën op tafel gezet. Waneer Suren en Kishor hebben gegeten werd niet duidelijk. Het werd een gezellige avond, zo rond de brandende kaarsjes, die rond 20.30 eindigde. Vroeg naar bed, want voor de Sikkimse kardemonkweker begint de dag om 05.00 uur.
Midden in de nacht begon het licht weer te branden.

Vanmorgen kregen we een kopje kardemonthee op bed. Dit stukje schrijf ik nu op de veranda, met een wijds uitzicht op de omringende bergen. Helaas is het weer bewolkt en heiig.
Om 08.00 uur was het ontbijt klaar. Ze hadden heerlijke pannenkoekjes gemaakt van hetzelde graan als het bier en melk van de eigen koe. Daarbij een heerlijke chutney van tomaat. Kleine stukjes gebkken aardappel, vers gekookt scharreleitje en heerlijke eigen gemaakte joghurt. Beste ontbijt tot nu toe!

Na het maken van een familiefoto kregen we van opa een rondleiding door de groentetuin. Het kalfje van 6 maanden stond naast haar mamma te bedelen om een aai. Voorzien van een ons zwarte kardemomzaden zijn we nu weer op weg naar de volgende bestemming!