26. Laatste dag!

We hadden gehoopt op helder weer, maar we kregen het tegenovergestelde. Zicht maximaal 50 meter en een gestage regen. We hebben de sightseeing tour nog een half uur uitgesteld, maar om 10.30 toch maar vertrokken. Eerst zijn we naar een cactus kwekerij geweest. Fraaie exemplaren en zowaar weer een mooi vlindertje.
Daarna weer bergop naar Durbin klooster. Dit heet zo omdat het zichtbaar is van heel ver, tot aan Darjeeling aan toe! Nou vandaag dus niet . Maar ons stond wel een verrassing te wachten. De grote gebedsruimte werd helemaal opnieuw geschilderd omdat door de aardbeving van 2011 er veel schade was aangericht. Drie schilders waren er mee bezig. Delen waren al klaar. Prachtig van kleur, en met veel details. Een volgende verrassing was dat we mochten fotograferen. Dus in alle rust foto's kunnen maken van alles wat de gebedsruimte van een Buddhistisch klooster zo kenmerkt. De van het plafond hangende doeken, de belangrijkste zetels, waaronder die voor de Dalai Lama, de bronzen heilige gebruiksvoorwerpen, het grote heiligenbeeld, de heilige teksten en natuurlijk de schilderingen.
Op de weg terug naar het centrum wilde Suren ons het golfterrein van Kalimpong laten zien. Dit is aangelegd door de Britten en nu in onderhoud bij het leger. Ongetwijfeld weer met een prachtig uitzicht, al vraag ik mij af hoe die greens zijn aangelegd zo tegen de berghelling aan. We zagen hier en daar wel bloeiende azalea's. Maar om nu hier in de stromende regen te gaan rondlopen, nee.
We zijn dus doorgereden naar het enige restaurant in deze stad van rond 50.000 inwoners wat geschikte maaltijden serveert voor buitenlanders. Maar de kwaliteit is prima, dus we hadden er geen bezwaar tegen om opnieuw hier te gaan eten. We hebben zelfs voor hetzelfde hoofdgerecht gekozen, de soep met wontons gevuld met kip. Dit keer ons een voorafje veroorloofd, de gefrituurde momo's met kip. Heerlijk gegeten.
Vandaag is het 1 april. Een heel belangrijke datum in India. Want vandaag is de wet van kracht geworden die het verbied om binnen een straal van 500 meter van een hoofdweg alcohol te verkopen. Onze fles Indiase whisky kochten we in een kioskje waar alcoholische dranken mogen worden verkocht. Vanzelfsprekend liggen deze in de buurt van de weg en niet in een achteraf buurtje. Al deze winkeltjes moeten dus sluiten. Maar ook alle restaurants langs deze wegen mogen geen alcohol meer verkopen. In ons restaurant waar we gisteren dus een biertje hebben besteld was dat nu een probleem. Maar zo'n ridicule wet vraagt om creatieve uitvoering. We konden nu wel ons biertje bestellen, maar dan werd het geserveerd in een kop en schotel, alsof het thee was. De fles bleef achter de tap. Geen probleem voor ons. Wij waren blij met hun oplossing. Benieuwd hoe lang deze wet van kracht blijft .
Na de lunch was het gelukkig droog geworden en zijn we de lokale markt weer over gegaan. Ideaal om dat met Suren te doen. Hij spreekt iedereen aan, vertaalt, weet van alle groentes, kruiden etc. Sanne heeft ervaren dat voor het vouwen van momo's toch ervaring nodig is. Maar zo lief hoe de twee dames wilde laten zien hoe het moest. Het struinen langs zo'n markt die voor de plaatselijke bevolking is, vinden wij beide heerlijk. Kijken bij al die kraampjes waar ze dingen verkopen die je nog nooit hebt gezien, zoals verse gist, geplette rijst of groenten in vreemde vormen en kleuren. Incredible India, in volle glorie!
Op de terugweg de laatste souvenirs gescoord, straks lekker eten in het restaurant van het hotel.
Morgen om 10.00 richting Bagdogra dat op 77 km afstand ligt. Ons vliegtuig richting Delhi vertrekt om 18.00 uur. Maar volgens Suren kan er sprake zijn van enorme vertraging richting het vliegveld. We nemen daarom geen risico.
Dit is daarom naar alle waarschijnlijkheid het laatste verhaal dat ik schrijf in India. Natuurlijk komt er nog een afsluiting vanuit Nederland. Ik ga dan ook de foto's die zijn gemaakt in de blog zetten. Dus even geduld, er komt zeker nog 1 slotakkoord!