21. Onze wens vervuld, met dank aan Tara

Vannacht om even over 00.00 werd ik wakker. Gedurende 2 of 3 seconden trilde mijn bed, maar ik hoorde ook de deur trillen. Vanmorgen vroeg ik Sanne of ze ook iets had gemerkt, en ja zij dus ook. De hotelmanager vertelde bij het ontbijt dat er een aardbeving was geweest, met het episch centrum in de buurt van Gangtok, met een kracht van 4,5 op de schaal van Richter. Er was gelukkig geen schade aangericht.
Onze wens bij het meer aan Tara om helder weer was vervuld. Toen we uit het raam keken zagen we een prachtig uitzicht op besneeuwde bergtoppen. We konden ontbijten in het zonnetje en de tuin van het hotel.
Vanmorgen stond een wandeling naar het oudste klooster van Sikkim gepland. Het stamt uit 1701. De wandeling er heen was zo'n 3,5 km lang via een prachtig maar behoorlijk steil wandelpad. Bezweet kwamen we boven aan, waar we prachtig klooster zagen. Alhoewel de bewolking weer wat kwam opzetten konden we de hoge bergpieken nog zien. Suren vertelde dat bij de laatste grote aardbeving in 2011 in Sikkim, waar ook veel doden waren te betreuren, dit klooster veel schade had opgelopen. Aan het herstel wordt nog steeds gewerkt. Vanwege de grote hoeveelheid scheuren in de muren is het meeste schilderwerk verdwenen.
De weg terug liep langs een rotsig weggetje, langs boerderijtjes. Op een punt werd er gewerkt aan de weg. Zoals we al eerder hadden gezien zijn het vrouwen die grotere rotsblokken klein hakken, tot er uiteindelijk grit overblijft. Aan een Limboo vrouw, die bovenop haar hoop grit zat heb ik gevraagd of we een foto van haar mochten nemen. Gelaten stond ze het toe. In een dorpje hebben we een lekker kopje 'black tea with ginger' gedronken, voor we terug naar het hotel gingen. Ik voelde de wandeling van 9,5 km in mijn kuiten .

Na een klein uurtje bijkomen op de kamer zijn we voor de lunch naar het centrum van het dorp gelopen. Suren had daar met een restauranthoudster afgesporoken om voor ons een Bhutanese lunchgerecht te maken. Het was een bouillon met daarin opgelost kaas, groente, kip en rijst. Erg lekker. Vanaf het terrasje voor het restaurant hadden we zicht op een paar kleine kraampjes, zoals je hier veel ziet. Ze staan op palen en worden ' s nachts afgesloten met een luik. Eén was er van de lokale schoenmaker. Hij was toen we langsliepen aan het poetsen op een schoen. Door al het hiken zagen mijn schoenen er niet uit. Suren is gaan vragen wat het zou kosten alls hij mijn schoenen weer toonbaar zou maken. Hij wilde het wel doen en dan moest ik maar zien wat ik er voor over had. Na de lunch ik er naar toe. Ik mocht op een kistje zitten, mijn schoenen werden van hun veters ontdaan en hij ging aan de slag. Steeds meer plaatsgenoten kwamen om ons heen staan. Het werd een ware attractie, waar het publiek door de opmerkingen van de schoenlapper in lachen uitbarstte. Na een klein kwartiertje was hij klaar. De zijkant van de zolen waren niet vergeten. Ze zagen er uit om door en ringetje te halen. Zonde om er mee over de zandpaden te moeten lopen, maar we zijn toch maar op pad gegaan. Hij leek blij met zijn 60 roepies.
We zijn door het dorpje gelopen naar de plek waar de eerste koning van Sikkim is gekroond in 1641. Op deze plek kwamen 3 hoge lama's naar Sikkim. Eén zou zelfs het vermogen hebben gehad om te kunnen vliegen. Waar deze lama zijn voet neerzette is nu nog de voetafdruk te zien. Het plaatsje heeft zijn naam te danken aan deze drie, want Yuksom betekent 'plek waar 3 mannen bijeenkwamen'.
De enorme boom achter de tronen van de 3 lama's en de koning zou zijn gegroeid uit een zaadje dat één van de lama's daar heeft laten vallen.
Al met al een heerlijke dag! We verheugen ons al op het avondeten. Suren herft een bevriende restauranthoudster gevraagd voor ons een Tibetaanse maaltijd klaar te maken. We zijn benieuwd!