16. Zonsopkomst en.........?

Vanmorgen zijn we om 03.40 gewekt en om 04.00 vertrokken richting Tiger Hill om de zon te zien opkomen. Het is een rit van ongeveer 45 minuten. Het laatste stuk is een smalle weg bergopwaarts. We hadden niet als enige het idee voor dit uitstapje. Honderden auto's rijden de berg op! Bovenop de top uit de auto gestapt en het laatste stukje gelopen. Suren bracht ons in het donker naar een plek waarbij we het beste uitzicht zouden hebben om de opkomende zon op de hoge bergtoppen van de Himalaja te zien schijnen. De heldere sterrenhemel met de maan was prachtig. Voor ons kon je wel bewolking zien hangen in het dal. Steeds meer mensen zochten een gunstig plekje. Vrouwen probeerden je koffie te verkopen. Maar het zou nog anderhalf uur duren!
Langzaam zag je het lichter worden, maar we konden ook zien dat de bewolking steeg. Heel snel stonden we in een mist waardoor het uitzicht nihil was. Gelukkig trok de mist ook weer snel weg. De bewolking die zichtbaar werd lag nog laag. We hadden het idee de hoge pieken in de verte te kunnen zien, maar daarvoor was het nog niet licht genoeg. Het nu toch echt niet zo heel lang meer duren.
Juist voordat de horizon echt begon te verkleuren steeg opnieuw de bewolking en in een rap tempo rolde de mist naar ons toe. We zijn nog 20 minuten blijven staan, maar toen zei Suren dat hij er weinig vertrouwen in had dat het beter zou worden. Omdat we op onze reis nog meerdere malen de hoge toppen zouden moeten kunnen zien hebben we gesloten terug te gaan. We hadden het idee voor de grote meute uit te zijn, maar terug in de auto stonden we al snel vast. Eerst shocking klem, later langzaam rijdend in de file. Bij het verlaten van de top van Tiger Hill heeft Nima de chauffeur nog even voor een paar roepies de zegen gevraagd aan een Brahmaan. Hij kreeg een bindi (rode stip) op z'n dashboard en na met zijn handen gesloten voor zijn hoofd daarvoor te hebben gedankt, konden we onze weg vervolgen. Sanne lag al snel te slapen.
Toen we al weer dicht in de buurt van het hotel waren ging het mis. Plotseling schoot de auto over de treinrails aan de kant van de weg en knalde in een diepe betonnen geul en tegen een muur. Sanne bonsde haar hoofd tegen de zijkant van de raamsteil. Nima zat in shock achter het stuur en zei en deed helemaal niets. Suren kreeg ook geen reactie van hem.
Al snel kwamen mensen aangelopen, waaronder de vrouw van Nima, die we net waren gepasseerd en nog vriendelijk gedag hadden gezwaaid. Suren stapte uit en ik heb gechekt of Nima weer wat bij zijn positieven was gekomen. Hij keek nog steeds wat afwezig alsof hij niet begreep wat er was gebeurd. Suren zei dat hij al slaperig was geweest en dus in slaap moet zijn gevallen.
Toen Nima weer wat helderder was hebben we met een aantal mannen geprobeerd de auto uit de geul te duwen. Maar dat was onbegonnen werk. Het enige resultaat was een ophaal in mijn nieuwe sjaal.
Suren heeft toen een taxi aangehouden en is met ons naar het hotel gereden. Dit was een avontuur waar we nu niet op zaten te wachten. Maar gelukkig is niemand gewond. Het had veel slechter kunnen aflopen met de diepe afgronden langs de weg of de vele voetgangers en overige drukke verkeer.
De reisagent is nog even langs geweest om te vragen of alles goed is. Hij vertelde dat hij Nima had geadviseerd met pensioen te gaan. Hij is voor een chauffeur te oud volgens hem. Morgen krijgen we in ieder geval een jonge chauffeur en een andere auto.

Om 11.00 zijn we met Suren naar de Buddhistische Bhutia Busty Gumpa tempel gelopen. Op weg daarheen zagen we plotseling in de verte de besneeuwde toppen van de Himalaja liggen. Indrukwekkend hoe hoog die zijn! De tempel is uit 1872 en de oudste tempel van Darjeeling. Suren vertelde over de afbeeldingen die we zagen. Binnen was het verboden te fotograferen, maar dat had toch niet gelukt vanwege de duisternis. Boven in een vertrek was een monnik mantra's aan het reciteren, wat het bezoek een extra dimensie gaf. Ook omdat we daar verder alleen waren viel de serene rust extra op.
Daarna was het al weer tijd voor lunch. We hebben dit keer gekozen voor Thaise rode curry en kip met Thaise basilicum. Met een biertje erbij een heerlijke lunch. Na 3 kwartier kwam Suren ons weer halen. We zijn even langs het hotel gegaan om mijn sjaal op te halen om in de winkel te vragen wat ik het beste kon doen aan het gaatje. Mr. Agarwal van Chandulal's had met me te doen. Hij bood mij aan om zonder kosten de sjaal om te ruilen. Helaas had hij niet dezelfde, maar ik ben erg blij met mijn tweede keuze! Ik heb hem een lovende review beloofd op TripAdvisor. Na nog een wandeling zijn we nu weer terug in het hotel. Weer 16 km gelopen! Zo de koffer pakken omdat we morgen naar Rinchenpong in Sikkim gaan.