27. Weer thuis!

We hadden al een paar keer meegemaakt dat na een regendag het de volgende morgen helder was. En ja, ook nu! Het uitzicht vanuit onze kamer was schitterend. De besneeuwde bergtoppen lieten zich nog een keer aan ons zien. De laatste keer.
Na een vriendelijk afscheid van de hotelmanager, waarbij we een traditionele sjaal omgehangen kregen, zijn we op weg gegaan naar Bagdogra. Suren wilde op tijd vertrekken omdat de weg er heen berucht is om de verkeersopstoppingen. Gelukkig bleek zijn angst onterecht. Maar we hebben wel gezien hoe die verkeersinfarcten kunnen ontstaan. Als er een stagnatie is en we even stilstaan zijn er steeds automobilisten die het idee hebben dat zij niet in de rij hoeven te wachten. Ze rijden langs de file, maar als er dan een tegenligger aankomt is er geen plek om in te voegen, omdat onze rij aaneengesloten netjes staat te wachten. Voor je het weet staat het shocking klem. Dan de spiegels maar weer inklappen en zo veel mogelijk naar de kant sturen en zo wat ruimte maken. Opvallend is dat de meeste chauffeurs zich weinig druk maken over hun ongeduldige collega's.
Ruim op tijd kwamen we dus aan op het vliegveld. Het was er erg druk, dus weinig tijd voor een uitgebreid afscheid van onze gids en chauffeur. Maar ze hebben het geweldig gedaan. Dank je wel Suren en Kishore!

Het restaurant op het vliegveld is een chaos, maar het personeel ziet toch kans om de vele mensen te voorzien van hun bestelling. Onze gebakken rijst liett niet te lang op zich wachten. Bij de ingang van de eetzaal heb ik een fles water gehaald en een cola. Ik mocht het zo meenemen zonder te betalen. Hij kwam zelfs iets later 2 glazen naar ons brengen. Na het eten kwam er een jongen onze rekening brengen. Klopte precies, eten en drinken!

Bij het inchecken was mijn koffer 5 kg te zwaar door de souvenirs en de kleding die ik voor Sanne zou meenemen naar huis. Ik moest 500 roepies ( € 7,-) bij betalen. Viel weer alles mee. Wel kwam ik daardoor krap in mijn geld te zitten. De terugvlucht naar Delhi verliep rustig en op tijd. Ik had uiteindelijk besloten om toch niet met Sanne mee te gaan naar het hotel dat zij voor 1 dag had geboekt. We zouden om ongeveer 20.30 aankomen. Mijn vlucht naar Amsterdam zou om 03.40 vertrekken. Dat zou inhouden dat ik rond 24.00 uur het hotel van Sanne weer zou moeten verlaten. Nadat we onze koffers hadden opgepikt heb ik Sanne naar een taxi gebracht. Je koopt daarvoor eerst een kaartje aan een loket. Sanne wist dat de afstand naar haar hotel ongeveer 15 km was. In het loket hangt een lijst waarop per afstand de ritprijs is vermeld. Wel opletten, want hij probeert je als eerste een kaartje voor een taxi met airco te verkopen. Maar voor een korte rit in de avonduren is dat de bijna dubbele prijs voor een rit zonder airco niet waard. Na een uitgebreide knuffel zat ze achter in de taxi. Nog een kushand en daar ging ze, de nacht in. Over 3 maanden hopelijk weer heelhuids terug in mijn armen.

Ik ben vervolgens gelopen naar de plek waar de shuttle bus zou vertrekken naar terminal 3. Bij het busplatform stonden mannen passagiers in te checken, maar het was nog niet de goede bus. Ze wezen me op een mannetje achter een bureautje in de hoek van het vertrekplatform. Daar moest ik mijn instapkaart laten zien van de vlucht van Bagdogra naar Delhi en mijn ticket naar Amsterdam. Vervolgens kreeg ik een gratis bus ticket. Toen de juiste bus aankwam en we onderweg waren bleken diverse passagiers het mannetje in de hoek te hebben gemist en moesten dus wel voor hun rit betalen.

In de vertrekhal van terminal 3 bleek ik nog niet te kunnen inchecken. Het was tegen 22.00 uur en de dame van de informatie zei me om 24.00 uur terug te komen. Ze zou dan weten bij welke balie ik me moest melden. Als eerste maar een tosti gekocht en een flesje water. Ik had nog net genoeg roepies! Toen een plekje opgezocht om te zitten. Dat viel nog niet mee, want het is ontzettend druk met mensen die nog niet kunnen inchecken.
Na mijn 'diner' heb ik geprobeerd in te loggen op de WiFi van de luchthaven. Na enige moeite lukte dat. Je krijgt dan 3 kwartier gratis verbinding. Die heb ik gebruikt om met Wilma bij te kletsen en hoorde toen ook dat Sanne veilig in haar hotel was aangekomen. Toen om 23.15 de verbinding werd verbroken ben ik toch maar gaan kijken of mijn vlucht al op de borden stond. En jawel! Het inchecken was zo gebeurd, maar het nam een uur voordat ik door de douane was.
Van de vorige keren op wist ik dat er op de pier naar de gate hier en daar rustbedden staan. Ik ben dus meteen doorgelopen naar de pier, en bij de eerste gate zag ik al lege bedden staan. Het was zelfs een gate met een door glas afgesloten wachtruimte. Het personeel dat blijkbaar net een vlucht hadden afgehandeld besteedde geen aandacht aan mij toen ik langs ze heen liep op weg naar een bedje. Een prima plek om een paar uurtjes door te brengen voordat ik om 03.00 uur kon boarden.
Omdat het na 24.00 uur was kon ik ook weer opnieuw inloggen op de WiFi,, dus nog even met Wilma gekletst en toen mijn wekker gezet en ingedommeld. Precies op tijd werd ik weer wakker. Het boarden ging vlot. Ik kreeg als buren een ouder echtpaar dat op weg was naar Canada. Voor hen was Amsterdam nog maar halverwege! Ik was in ieder geval blij dat ik om 08.30 weer keurig op tijd thuis was!

De trip zit er op. Het is een fantastische reis geweest. Van te voren maak je je een voorstelling en het heeft aan al mijn verwachtingen voldaan. Het feest in Jaipur was super, mijn Indiase collega's hebben me geweldig onthaald. Maar tot slot, wat een geweldig cadeau als je volwassen dochter dit avontuur met jou wilde beleven!

De afgelopen dagen heb ik mijn foto's in mijn reisverhalen gezet. Mijn blog is in eerste instantie gemaakt voor mijzelf, om mijn herinneringen levendig te houden. Maar ik heb het erg leuk gevonden dat jullie er ook van hebben genoten. Dank voor jullie commentaar en wensen! Wellicht tot een volgende keer!